lakaez
Forme de verbe
lakaez \la.ˈkɑː.es\
- Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif du verbe lakaat.
Ar vorgadenn, war he cʼhein, a neus dit un askorn, un askorn a dennez kuit, hag a lakaez anezho (?) d’al laboused, e-lecʼh ar stilhogenn ne neus tamm.
— (Per Denez, Geriadur brezhoneg Douarnenez, 1. Pesked, 2. Laboused, Mouladurioù Hor Yezh, 1980, page 99)- La seiche, sur le dos, t’as un os, un os que tu enlèves, et que tu mets aux oiseaux, alors que le calmar n’en a pas.