laicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien λαϊκός, laikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | laicus | laică | laicum | laicī | laicae | laică |
| Vocatif | laice | laică | laicum | laicī | laicae | laică |
| Accusatif | laicum | laicăm | laicum | laicōs | laicās | laică |
| Génitif | laicī | laicae | laicī | laicōrŭm | laicārŭm | laicōrŭm |
| Datif | laicō | laicae | laicō | laicīs | laicīs | laicīs |
| Ablatif | laicō | laicā | laicō | laicīs | laicīs | laicīs |
lāĭcus
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | laicus | laicī |
| Vocatif | laice | laicī |
| Accusatif | laicum | laicōs |
| Génitif | laicī | laicōrum |
| Datif | laicō | laicīs |
| Ablatif | laicō | laicīs |
lāĭcus masculin
Dérivés
- laicalis (« de laïc »)
Références
- « laicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage