| Voir la conjugaison du verbe lagrimear | 
 
| Subjonctif | 
Présent | 
que (yo) lagrimeen | 
 
| que (tú) lagrimeen | 
 
| que (vos) lagrimeen | 
 
| que (él/ella/ello/usted) lagrimeen | 
 
| que (nosotros-as) lagrimeen | 
 
| que (vosotros-as) lagrimeen | 
 
| que (os) lagrimeen | 
 
| (ellos-as/ustedes) lagrimeen | 
 
| Imparfait (en -ra) | 
que (yo) lagrimeen | 
 
| que (tú) lagrimeen | 
 
| que (vos) lagrimeen | 
 
| que (él/ella/ello/usted) lagrimeen | 
 
| que (nosotros-as) lagrimeen | 
 
| que (vosotros-as) lagrimeen | 
 
| que (os) lagrimeen | 
 
| (ellos-as/ustedes) lagrimeen | 
 
| Imparfait (en -se) | 
que (yo) lagrimeen | 
 
| que (tú) lagrimeen | 
 
| que (vos) lagrimeen | 
 
| que (él/ella/ello/usted) lagrimeen | 
 
| que (nosotros-as) lagrimeen | 
 
| que (vosotros-as) lagrimeen | 
 
| que (os) lagrimeen | 
 
| (ellos-as/ustedes) lagrimeen | 
 
| Futur | 
que (yo) lagrimeen | 
 
| que (tú) lagrimeen | 
 
| que (vos) lagrimeen | 
 
| que (él/ella/ello/usted) lagrimeen | 
 
| que (nosotros-as) lagrimeen | 
 
| que (vosotros-as) lagrimeen | 
 
| que (os) lagrimeen | 
 
| (ellos-as/ustedes) lagrimeen | 
| Impératif | 
Présent | 
(tú) lagrimeen | 
| (vos) lagrimeen | 
| (usted) lagrimeen | 
| (nosotros-as) lagrimeen | 
| (vosotros-as) lagrimeen | 
| (os) lagrimeen | 
| (ustedes) lagrimeen |