kwapić

Étymologie

Doublet lexical de kipieć bouillir »)[1], apparenté au tchèque kvapit.

Verbe

kwapić się \kfa.pit͡ɕ\ pronominal imperfectif (voir la conjugaison)

  1. Bouillir d’envie de, être passionné.

Synonymes

Dérivés

  • kwapienie
  • skwapliwy désireux, avide »)

Prononciation

Références

  1. « kwapić się », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927