kurtadá
Étymologie
- Dérivé de kurtá (« pincer »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kurtadá | kurtadayá | kurtadatá |
| 2e du sing. | kurtadal | kurtadayal | kurtadatal |
| 3e du sing. | kurtadar | kurtadayar | kurtadatar |
| 1re du plur. | kurtadat | kurtadayat | kurtadatat |
| 2e du plur. | kurtadac | kurtadayac | kurtadatac |
| 3e du plur. | kurtadad | kurtadayad | kurtadatad |
| 4e du plur. | kurtadav | kurtadayav | kurtadatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kurtadá \kurtaˈda\ transitif
Prononciation
- France : écouter « kurtadá [kurtaˈda] »
Références
- « kurtadá », dans Kotapedia