kurná
Étymologie
- Dérivé de kurn (« assaisonnement, épice assaisonnante »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kurná | kurnayá | kurnatá |
| 2e du sing. | kurnal | kurnayal | kurnatal |
| 3e du sing. | kurnar | kurnayar | kurnatar |
| 1re du plur. | kurnat | kurnayat | kurnatat |
| 2e du plur. | kurnac | kurnayac | kurnatac |
| 3e du plur. | kurnad | kurnayad | kurnatad |
| 4e du plur. | kurnav | kurnayav | kurnatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kurná [kurˈna] »
Références
- « kurná », dans Kotapedia