kruk
Indonésien
Étymologie
- Du néerlandais kruk (« béquille »)
Nom commun
kruk \Prononciation ?\
Néerlandais
Étymologie
Nom commun 1
kruk \krʏk\ masculin/féminin
- Tabouret.
- Manivelle.
- Poignée, manette, clenche…
de deurkruk
- la poignée de la porte
- Béquille.
met krukken lopen
- marcher avec des béquilles
Synonymes
- tabouret
- voetbankje
- taboeret
- manivelle
- poignée
- béquille
- loopkruk
Nom commun 2
kruk \Prononciation ?\ masculin
- Empoté.
ik speel als een kruk
- je joue comme un pied
Synonymes
- kluns
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « kruk [Prononciation ?] »
Anagrammes
Étymologie
Nom commun 1
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | kruk | kruki |
| Vocatif | kruku | kruki |
| Accusatif | kruka | kruki |
| Génitif | kruka | kruków |
| Locatif | kruku | krukach |
| Datif | krukowi | krukom |
| Instrumental | krukiem | krukami |
kruk \kruk\ masculin animé
- (Ornithologie) Corbeau.
Kruki żywią się roślinami i mięsem.
- Les corbeaux se nourrissent de végétaux et de chair.
Dérivés
- kruczę (« corbillat »)
- kruczy (« de corbeau, corvidé »)
Nom commun 2
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | kruk | kruki |
| Vocatif | kruku | kruki |
| Accusatif | kruk | kruki |
| Génitif | kruka | kruków |
| Locatif | kruku | krukach |
| Datif | krukowi | krukom |
| Instrumental | krukiem | krukami |
kruk \kruk\ masculin inanimé
Synonymes
- pogrzebacz
- haczyk
Dérivés
- kruczek (« crochet »)
Apparentés étymologiques
Prononciation
- Pologne : écouter « kruk [kruk] »
Voir aussi
- kruk sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : kruk. (liste des auteurs et autrices)