krouilhañ
: krouilhan
Étymologie
Verbe
| Mutation | Infinitif |
|---|---|
| Non muté | krouilhañ |
| Adoucissante | grouilhañ |
| Spirante | cʼhrouilhañ |
krouilhañ \ˈkru.ʎːã\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale krouilh-
Synonymes
Antonymes
- digrouilhañ
Variantes dialectales
- krouilhiñ
Références
- Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 494a