kromañ
: kroman
Étymologie
Verbe
| Mutation | Infinitif |
|---|---|
| Non muté | kromañ |
| Adoucissante | gromañ |
| Spirante | cʼhromañ |
kromañ \ˈkro.mːã\ transitif direct (voir la conjugaison), radical : krom-
Dérivés
Références
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 251b