krocʼhen
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 | 
|---|---|---|---|
| Non muté | krocʼhen | krecʼhen | krecʼhin | 
| Adoucissante | grocʼhen | grecʼhen | grecʼhin | 
| Spirante | cʼhrocʼhen | cʼhrecʼhen | cʼhrecʼhin | 
krocʼhen \ˈkrɔː.ɣɛn\ masculin
- (Anatomie) Peau (homme ou animal).
- Hag a-dal an deiz-se, evit en em gastizañ hec’h-unan eus he faziadenn, e wisko Izold ar Veleganez ur sae-reun a chomo, noz ha deiz, war he c’hroc’hen noazh. — (Langleiz, Tristan hag Izold, Al Liamm, 1972, page 178)- Et depuis ce jour(-là), afin de se punir elle-même de sa méprise, Iseut la Blonde portera un cilice qui demeurera, nuit et jour, sur sa peau nue.
 
- « Me ’gave din e vije melen ho kroc’hen o tont en-dro eus bro ar Sinaiz. » — (Roparz Hemon, Nenn Jani, Al Liamm, 1974, page 143)- « Je pensais que votre peau serait jaune à votre retour du pays des Chinois. »
 
 
- (Par analogie) Peau (sur le lait).
- (Par analogie) Croûte (de terre).
- (Par analogie) Couche (d’écorce).
Dérivés
- askell-grocʼhen
- digrocʼheniñ
- diskrocʼhenañ
- krocʼhen-lagad
- krocʼhenad
- krocʼheneg
- krocʼhenek
- krocʼhenenn
- Krocʼhenig
- krocʼheniñ
- krocʼhenus
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499