krimb
Étymologie
- Issu du proto-albanais *krima, primitivement *krimi, qui remonte à l’indo-européen *kʷr̥mis « ver », duquel procèdent le lituanien kirmìs, le serbo-croate cȓv et le persan کرم, kerm.
Nom commun
krimb \Prononciation ?\ masculin (pluriel krimba)
Variantes dialectales
- (au pluriel) : kërmij, kërminj
- (guègue) : krimp, krym