krigá
 : kriga
Étymologie
- Dérivé de kriga (« accotement »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | krigá | krigayá | krigatá | 
| 2e du sing. | krigal | krigayal | krigatal | 
| 3e du sing. | krigar | krigayar | krigatar | 
| 1re du plur. | krigat | krigayat | krigatat | 
| 2e du plur. | krigac | krigayac | krigatac | 
| 3e du plur. | krigad | krigayad | krigatad | 
| 4e du plur. | krigav | krigayav | krigatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
- (2016) Équiper d’accotements.
Prononciation
- France : écouter « krigá [kriˈga] »
Références
- « krigá », dans Kotapedia