krenus
Breton
Étymologie
Dérivé de
kren
, avec le suffixe
-us
.
Adjectif
Nature
Forme
Positif
krenus
Comparatif
krenusocʼh
Superlatif
krenusañ
Exclamatif
krenusat
Mutation
Forme
Non muté
krenus
Adoucissante
grenus
krenus
\ˈkrẽːnys\
Tremblant
.