krennvrezhoneg
Étymologie
- Dérivé de brezhoneg, avec le préfixe krenn- (avec une mutation consonantique par adoucissement brezhoneg → vrezhoneg).
Nom commun
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | krennvrezhoneg |
| Adoucissante | grennvrezhoneg |
| Spirante | cʼhrennvrezhoneg |
krennvrezhoneg \krɛn.vre.ˈzɔ̃ː.nek\ masculin
- (Linguistique) Moyen breton (langue).
Tri marevezh bras a reer en istor ar yezh : hini an henvrezhoneg, pe « brezhoneg kozh » betek an 11vet kantved, hini ar cʼhrennvrezhoneg eus an 12vet d'ar 17vet kantved, hini an nevezvrezhoneg, pe « brezhoneg bremañ » abaoe ar 17vet kantved.
— (Frañsez Kervella, Yezhadur Bras ar Brezhoneg, Éditions Al Liamm, 1976, page 65)- On distingue trois grande périodes dans l’histoire de la langue : celle du vieux breton jusqu'au 11ème siècle, celle du moyen breton du 12ème au 17ème siècle, et celle du breton moderne, ou « breton actuel » depuis le 17ème siècle.
Synonymes
- brezhoneg-krenn