kravazhataer

Étymologie

Dérivé de kravazhata porter sur une civière »), avec le suffixe -er.

Nom commun

Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
Non muté kravazhataer kravazhataerien kravazhataerion
Adoucissante gravazhataer gravazhataerien gravazhataerion
Spirante cʼhravazhataer cʼhravazhataerien cʼhravazhataerion

kravazhataer \ˌkra.va.za.ˈtaɛr\ masculin (pour une femme, on dit : kravazhataerez)

  1. Brancardier.
    • Daoust ha dillo a walc’h e teuio ar gravazaterien betek enno ?  (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, Brest, 1942, page 124)
      Est-ce que les brancardiers parviendront assez vite jusqu’à eux ?
    • An daou gravazater a zo ouz e heul o deus dispaket ar c’hravaz war ar prad.  (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, Brest, 1942, page 124)
      Les deux brancardiers qui le suivent ont installé la civière sur le pré.

Synonymes

Références

  • « kravazat(a)er pl. ien » dans François Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Édition de l'Impression commerciale de Bretagne, Rennes, 1931-1933, 817 pages, page 80a
  • Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 486a
  • Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 182a