kravazhataer
Étymologie
- Dérivé de kravazhata (« porter sur une civière »), avec le suffixe -er.
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
|---|---|---|---|
| Non muté | kravazhataer | kravazhataerien | kravazhataerion |
| Adoucissante | gravazhataer | gravazhataerien | gravazhataerion |
| Spirante | cʼhravazhataer | cʼhravazhataerien | cʼhravazhataerion |
kravazhataer \ˌkra.va.za.ˈtaɛr\ masculin (pour une femme, on dit : kravazhataerez)
- Brancardier.
Daoust ha dillo a walc’h e teuio ar gravazaterien betek enno ?
— (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, Brest, 1942, page 124)- Est-ce que les brancardiers parviendront assez vite jusqu’à eux ?
An daou gravazater a zo ouz e heul o deus dispaket ar c’hravaz war ar prad.
— (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, Brest, 1942, page 124)- Les deux brancardiers qui le suivent ont installé la civière sur le pré.
Synonymes
Références
- « kravazat(a)er pl. ien » dans François Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Édition de l'Impression commerciale de Bretagne, Rennes, 1931-1933, 817 pages, page 80a
- Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 486a
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 182a