kravata
Étymologie
- De l’allemand Krawatte.
Nom commun
| Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | kravata | kravati | kravate |
| Accusatif | kravato | kravati | kravate |
| Génitif | kravate | kravat | kravat |
| Datif | kravati | kravatama | kravatam |
| Instrumental | kravato | kravatama | kravatami |
| Locatif | kravati | kravatah | kravatah |
kravata \Prononciation ?\ féminin
- (Habillement) Cravate.
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | kravata | kravaty |
| Génitif | kravaty | kravat |
| Datif | kravatě | kravatám |
| Accusatif | kravatu | kravaty |
| Vocatif | kravato | kravaty |
| Locatif | kravatě | kravatách |
| Instrumental | kravatou | kravatami |
kravata \kravata\ féminin
- (Habillement) Cravate.
- Uvázat si kravatu.
- Nouer sa cravate.
- Uvázat si kravatu.