kounnariñ
Breton
Étymologie
→ voir
kounnar
et
-iñ
.
Mentionné dans le dictionnaire français-breton de Grégoire de Rostrenen (1732)
:
counnari
.
Verbe
kounnariñ
\kũˈnɑːrĩ\
Enrager
(
tous sens
).
Ur mor
kounnaret
.
Une mer
enragée
.
Mettre
en
rage
, facher,
irriter
.
Variantes orthographiques
konnariñ
(
orthographe interdialectale
)