korttitalo

Étymologie

Composé de kortti carte ») et de talo maison »).

Nom commun

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif korttitalo korttitalot
Génitif korttitalon korttitalojen
Partitif korttitaloa korttitaloja
Accusatif korttitalo[1]
korttitalon[2]
korttitalot
Inessif korttitalossa korttitaloissa
Élatif korttitalosta korttitaloista
Illatif korttitaloon korttitaloihin
Adessif korttitalolla korttitaloilla
Ablatif korttitalolta korttitaloilta
Allatif korttitalolle korttitaloille
Essif korttitalona korttitaloina
Translatif korttitaloksi korttitaloiksi
Abessif korttitalotta korttitaloitta
Instructif korttitaloin
Comitatif korttitaloine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

  • Un suffixe possessif s’ajoute dans le cas des
    noms communs.
Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne korttitaloni korttitalomme
2e personne korttitalosi korttitalonne
3e personne korttitalonsa

korttitalo \ˈkortːiˌtɑlo\

  1. Château de cartes.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Voir aussi

  • Korttitalo sur l’encyclopédie Wikipédia (en finnois) 

Forme de nom commun

korttitalo \ˈkortːiˌtɑlo\

  1. Accusatif II singulier de korttitalo.