kontit

Forme de verbe

Mutation Forme
Non muté kontit
Adoucissante gontit
Spirante cʼhontit

kontit \ˈkɔ̃n.tit\

  1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif du verbe kontañ/kontiñ/konto.
  2. Deuxième personne du pluriel de l’impératif du verbe kontañ/kontiñ/konto.