koemudé
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | koemudé | koemudeyé | koemudeté |
| 2e du sing. | koemudel | koemudeyel | koemudetel |
| 3e du sing. | koemuder | koemudeyer | koemudeter |
| 1re du plur. | koemudet | koemudeyet | koemudetet |
| 2e du plur. | koemudec | koemudeyec | koemudetec |
| 3e du plur. | koemuded | koemudeyed | koemudeted |
| 4e du plur. | koemudev | koemudeyev | koemudetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
koemudé \koɛmuˈdɛ\ transitif
Prononciation
- France : écouter « koemudé [koɛmuˈdɛ] »
Références
- « koemudé », dans Kotapedia