koczować

Étymologie

Du russe кочевать, kočevať[1] qui donne aussi le tchèque kočovat ; plus avant, apparenté au turc köç, göç migration, transhumance »).

Verbe

koczować \kɔˈt͡ʂɔ.vat͡ɕ\ imperfectif (voir la conjugaison)

  1. Mener une vie de nomade, nomadiser.

Synonymes

  • obozować

Dérivés

  • koczowisko camp de nomade »)
  • koczownik nomade »)
    • koczowniczy nomade, de nomade »)

Prononciation

Références

  1. « koczować », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927