kobrá
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kobrá | kobrayá | kobratá | 
| 2e du sing. | kobral | kobrayal | kobratal | 
| 3e du sing. | kobrar | kobrayar | kobratar | 
| 1re du plur. | kobrat | kobrayat | kobratat | 
| 2e du plur. | kobrac | kobrayac | kobratac | 
| 3e du plur. | kobrad | kobrayad | kobratad | 
| 4e du plur. | kobrav | kobrayav | kobratav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
kobrá \kɔˈbra\ ou \koˈbra\ transitif
- Méditer sur.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kobrá [koˈbra] »
Anagrammes
Références
- « kobrá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.