kobaltaná
Étymologie
- Dérivé de la préposition ko (« dans »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kobaltaná | kobaltanayá | kobaltanatá |
| 2e du sing. | kobaltanal | kobaltanayal | kobaltanatal |
| 3e du sing. | kobaltanar | kobaltanayar | kobaltanatar |
| 1re du plur. | kobaltanat | kobaltanayat | kobaltanatat |
| 2e du plur. | kobaltanac | kobaltanayac | kobaltanatac |
| 3e du plur. | kobaltanad | kobaltanayad | kobaltanatad |
| 4e du plur. | kobaltanav | kobaltanayav | kobaltanatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kobaltaná \kɔbaltaˈna\ ou \kobaltaˈna\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kobaltaná [kobaltaˈna] »
Références
- « kobaltaná », dans Kotapedia