koaniañ
Étymologie
- Dérivé de koan, avec le suffixe -iañ.
 
Verbe
| Mutation | Infinitif | 
|---|---|
| Non muté | koaniañ | 
| Adoucissante | goaniañ | 
| Spirante | cʼhoaniañ | 
koaniañ \ˈkwã.njã\ intransitif-transitif direct (voir la conjugaison), bases verbales koagn-, koani-
| Mutation | Infinitif | 
|---|---|
| Non muté | koaniañ | 
| Adoucissante | goaniañ | 
| Spirante | cʼhoaniañ | 
koaniañ \ˈkwã.njã\ intransitif-transitif direct (voir la conjugaison), bases verbales koagn-, koani-