klocʼher
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
|---|---|---|---|
| Non muté | klocʼher | klocʼherien | klocʼherion |
| Adoucissante | glocʼher | glocʼherien | glocʼherion |
| Spirante | cʼhlocʼher | cʼhlocʼherien | cʼhlocʼherion |
klocʼher \ˈkloː.ɣɛr\ masculin
- Sonneur de cloches.
- Bedeau.
En em gavout a ris gant Yann ar Flocʼh, hor cʼhlocʼher, a oa o vont d’an iliz.
— (Yeun ar Gow, Skridoù, Hor Yezh, 2000, page 18)- Je rencontrai Yann ar Flocʼh, notre bedeau, qui allait à l’église.
- Fondeur de cloches.
Synonymes
- bedell
- sakrist