klimmen
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich klimme |
| 2e du sing. | du klimmst | |
| 3e du sing. | er/sie/es klimmt | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich klomm klimmte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich klömme klimmte |
| Impératif | 2e du sing. | klimm klimme! |
| 2e du plur. | klimmt! | |
| Participe passé | geklommen geklimmt | |
| Auxiliaire | sein | |
| voir conjugaison allemande | ||
klimmen \ˈklɪmən\ (voir la conjugaison)
Prononciation
- Berlin : écouter « klimmen [ˈklɪmən] »
Néerlandais
Étymologie
- A rapprocher de l'anglais climb, de même sens.
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | klim | klom |
| jij | klimt | |
| hij, zij, het | klimt | |
| wij | klimmen | klommen |
| jullie | klimmen | |
| zij | klimmen | |
| u | klimt | klom |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | klimmend | geklommen |
klimmen \klɪ.mə:\
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 100,0 % des Flamands,
- 100,0 % des Néerlandais.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « klimmen [klɪ.mə:] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « klimmen [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]