klavír
: klavir
Étymologie
- De l’allemand Klavier.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | klavír | klavíry |
| Génitif | klavíra | klavírov |
| Datif | klavíru | klavírom |
| Accusatif | klavír | klavíry |
| Locatif | klavíri | klavíroch |
| Instrumental | klavírom | klavírmi |
klavír \ˈkla.viːr\ masculin
Synonymes
Dérivés
- klavirista, pianiste
- klavírny, pour piano
Voir aussi
- klavír sur l’encyclopédie Wikipédia (en slovaque)
Étymologie
- De l’allemand Klavier.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | klavír | klavíry |
| Génitif | klavíru | klavírů |
| Datif | klavíru | klavírům |
| Accusatif | klavír | klavíry |
| Vocatif | klavíre | klavíry |
| Locatif | klavíru | klavírech |
| Instrumental | klavírem | klavíry |
klavír \Prononciation ?\ masculin inanimé
Synonymes
Dérivés
- klavirista
- klavírní, de piano
Voir aussi
- klavír sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage