kiovundá
Étymologie
- Dérivé de kiova (« tort »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kiovundá | kiovundayá | kiovundatá |
| 2e du sing. | kiovundal | kiovundayal | kiovundatal |
| 3e du sing. | kiovundar | kiovundayar | kiovundatar |
| 1re du plur. | kiovundat | kiovundayat | kiovundatat |
| 2e du plur. | kiovundac | kiovundayac | kiovundatac |
| 3e du plur. | kiovundad | kiovundayad | kiovundatad |
| 4e du plur. | kiovundav | kiovundayav | kiovundatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kiovundá \kiɔvunˈda\ ou \kiovunˈda\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « kiovundá [kiɔvunˈda] »
Références
- « kiovundá », dans Kotapedia