kintí
Étymologie
- Dérivé de kinti (« tentacule »).
 
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kintí | kintiyí | kintití | 
| 2e du sing. | kintil | kintiyil | kintitil | 
| 3e du sing. | kintir | kintiyir | kintitir | 
| 1re du plur. | kintit | kintiyit | kintitit | 
| 2e du plur. | kintic | kintiyic | kintitic | 
| 3e du plur. | kintid | kintiyid | kintitid | 
| 4e du plur. | kintiv | kintiyiv | kintitiv | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « kintí [kinˈti] »
 
Références
- « kintí », dans Kotapedia