kingú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kingú | kinguyú | kingutú |
| 2e du sing. | kingul | kinguyul | kingutul |
| 3e du sing. | kingur | kinguyur | kingutur |
| 1re du plur. | kingut | kinguyut | kingutut |
| 2e du plur. | kinguc | kinguyuc | kingutuc |
| 3e du plur. | kingud | kinguyud | kingutud |
| 4e du plur. | kinguv | kinguyuv | kingutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kingú \kinˈgu\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kingú [kinˈgu] »
Références
- « kingú », dans Kotapedia