kilvanner
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | kilvanner | kilvannerioù |
| Adoucissante | gilvanner | gilvannerioù |
| Spirante | cʼhilvanner | cʼhilvannerioù |
kilvanner \kilˈvã.nːɛr\ masculin
Vocabulaire apparenté par le sens
- kilvannadur
- kilvannañ
Références
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 1184a