kilográmma
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | kilográmma | kilográmmat |
| Accusatif Génitif |
kilográmma | kilográmmaid |
| Illatif | kilográmmii | kilográmmaide |
| Locatif | kilográmmas | kilográmmain |
| Comitatif | kilográmmain | kilográmmaiguin |
| Essif | kilográmman | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | kilográmman | kilográmmame | kilográmmamet |
| 2e personne | kilográmmat | kilográmmade | kilográmmadet |
| 3e personne | kilográmmas | kilográmmaska | kilográmmaset |
kilográmma /ˈkiloɡramːɑ/
- Kilogramme.
Čiekčá lea hui stuora loddi. Dat sáhttá šaddat 60 cm alu ja sáhttá deaddit 2,2 kilográmma.
— (prod.ovttas.no)- La balbuzard pêcheur est un très grand oiseau. Il peut atteindre 60 cm de hauteur et peut peser 2,2 kilogrammes.
Notes
- Ce mot est au degré superfort parfois noté "kilográm’ma" dans les dictionnaires. (Voir : Grammaire en same du Nord).
Forme de nom commun
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | kilográmman | kilográmmame | kilográmmamet |
| 2e personne | kilográmmat | kilográmmade | kilográmmadet |
| 3e personne | kilográmmas | kilográmmaska | kilográmmaset |
kilográmma /ˈkiloɡramːɑ/
- Génitif singulier de kilográmma.
- Accusatif singulier de kilográmma.