kildegá
Étymologie
- Dérivé de kildé (« glisser »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kildegá | kildegayá | kildegatá | 
| 2e du sing. | kildegal | kildegayal | kildegatal | 
| 3e du sing. | kildegar | kildegayar | kildegatar | 
| 1re du plur. | kildegat | kildegayat | kildegatat | 
| 2e du plur. | kildegac | kildegayac | kildegatac | 
| 3e du plur. | kildegad | kildegayad | kildegatad | 
| 4e du plur. | kildegav | kildegayav | kildegatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
kildegá \kildɛˈga\ ou \kildeˈga\ intransitif
- Se glisser.
Prononciation
- France : écouter « kildegá [kildɛˈga] »
Références
- « kildegá », dans Kotapedia