kiger
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 | 
|---|---|---|---|
| Non muté | kiger | kigerien | kigerion | 
| Adoucissante | giger | gigerien | gigerion | 
| Spirante | cʼhiger | cʼhigerien | cʼhigerion | 
kiger \ˈkiːɡɛr\ masculin (pour une femme, on dit : kigerez)
- Boucher (divers sens).
- Me, eme Yann Prigent, a ya da esa gwerzhañ ar vuocʼh-mañ d’ar cʼhiger, da Bloueskad, evit gellout kaout ur gwenneg bennak da brenañ bara. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, page 20)- Moi, dit Yann Prigent, je vais tenter de vendre cette vache au boucher à Plouescat, afin de pouvoir obtenir quelques sous pour acheter du pain.
 
- Mont a reont d’eur cʼhoad hag unan anezo, kiger eus e vicher, a laz al loen gant eun taol boucʼhal war e vailh, e-kreiz e dal. — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon [Contes du pays de l’Aulne], Kemper, 1950, page 244)- Ils vont dans un bois et l’un d’eux, boucher de métier, tue l’animal d’un coup de hache sur sa tache blanche, au milieu de son front.
 
- Setu ar cʼhiger hag e leue !… — (Conté par J.-L. Camm et transcrit par Ivonig Picard, An iliz digor, Annales de Bretagne, 1919, page 506)- Voici le boucher et son veau !…
 
- Mes an holl a en em savas adarre en o enep, evel en amzer gozh, ha, dreist ar re all, ar gigerien ne felle ket dezho, nag a bell nag a dost, e cʼhoarvezje an disterañ enkrez gant ho ferson. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 118)- Mais tous se soulevèrent de nouveau contre eux, comme par le passé, et, plus que les autres, les bouchers qui ne voulaient, en aucune manière, qu’il arrive le moindre souci à leur prêtre.
 
 
Dérivés
- kiger-moc'h
- kigerdi
- kigerezh
- kigerezh-moc'h
- kigerezh-voc'h
- kigeri
- kigeriñ
- prenañ stripoù digant chas ar gigerien
- sioul evel un oan o vont gant ar cʼhiger
- ti-kiger
Proverbes et phrases toutes faites
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499