kevvegé
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kevvegé | kevvegeyé | kevvegeté |
| 2e du sing. | kevvegel | kevvegeyel | kevvegetel |
| 3e du sing. | kevveger | kevvegeyer | kevvegeter |
| 1re du plur. | kevveget | kevvegeyet | kevvegetet |
| 2e du plur. | kevvegec | kevvegeyec | kevvegetec |
| 3e du plur. | kevveged | kevvegeyed | kevvegeted |
| 4e du plur. | kevvegev | kevvegeyev | kevvegetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kevvegé \kɛvvɛˈgɛ\ bitransitif
- Obéir à contrecœur à.
Prononciation
- France : écouter « kevvegé [kɛvvɛˈgɛ] »
Références
- « kevvegé », dans Kotapedia