kevtaplekú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kevtaplekú | kevtaplekuyú | kevtaplekutú |
| 2e du sing. | kevtaplekul | kevtaplekuyul | kevtaplekutul |
| 3e du sing. | kevtaplekur | kevtaplekuyur | kevtaplekutur |
| 1re du plur. | kevtaplekut | kevtaplekuyut | kevtaplekutut |
| 2e du plur. | kevtaplekuc | kevtaplekuyuc | kevtaplekutuc |
| 3e du plur. | kevtaplekud | kevtaplekuyud | kevtaplekutud |
| 4e du plur. | kevtaplekuv | kevtaplekuyuv | kevtaplekutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kevtaplekú \kɛvtaplɛˈku\ ou \kevtapleˈku\ ou \kɛvtapleˈku\ ou \kevtaplɛˈku\ transitif
Prononciation
- France : écouter « kevtaplekú [kɛvtaplɛˈku] »
Références
- « kevtaplekú », dans Kotapedia