kevnid
Étymologie
- Du moyen breton queffnidenn[1].
- À comparer avec le mot cornique kefnys (sens identique).
Nom commun
| Mutation | Collectif | Singulatif |
|---|---|---|
| Non muté | kevnid | kevnidenn |
| Adoucissante | gevnid | gevnidenn |
| Spirante | cʼhevnid | cʼhevnidenn |
Dérivés
- blev-kevnid
- dilhad-kevnid
- gwele-kevnid
- gwiad-kevnid
- kaocʼh-kevnid
- kevnid-blev
- kevnid-dour
- kevnid-mor
- kevnidañ
- krank-kevnid
- morgevnid
Prononciation
- France (Bretagne) : écouter « kevnid [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499