kevlaumá
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kevlaumá | kevlaumayá | kevlaumatá |
| 2e du sing. | kevlaumal | kevlaumayal | kevlaumatal |
| 3e du sing. | kevlaumar | kevlaumayar | kevlaumatar |
| 1re du plur. | kevlaumat | kevlaumayat | kevlaumatat |
| 2e du plur. | kevlaumac | kevlaumayac | kevlaumatac |
| 3e du plur. | kevlaumad | kevlaumayad | kevlaumatad |
| 4e du plur. | kevlaumav | kevlaumayav | kevlaumatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kevlaumá \kɛvlauˈma\ ou \kevlauˈma\ intransitif
Prononciation
- France : écouter « kevlaumá [kɛvlauˈma] »
Références
- « kevlaumá », dans Kotapedia