kevkuré
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kevkuré | kevkureyé | kevkureté |
| 2e du sing. | kevkurel | kevkureyel | kevkuretel |
| 3e du sing. | kevkurer | kevkureyer | kevkureter |
| 1re du plur. | kevkuret | kevkureyet | kevkuretet |
| 2e du plur. | kevkurec | kevkureyec | kevkuretec |
| 3e du plur. | kevkured | kevkureyed | kevkureted |
| 4e du plur. | kevkurev | kevkureyev | kevkuretev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kevkuré \kɛvkuˈrɛ\ ou \kevkuˈre\ ou \kɛvkuˈre\ ou \kevkuˈrɛ\ transitif
- Marier malgré les oppositions.
Prononciation
- France : écouter « kevkuré [kɛvkuˈrɛ] »
Références
- « kevkuré », dans Kotapedia