kevitsá
Étymologie
- Dérivé de la préposition kev (« contre »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kevitsá | kevitsayá | kevitsatá |
| 2e du sing. | kevitsal | kevitsayal | kevitsatal |
| 3e du sing. | kevitsar | kevitsayar | kevitsatar |
| 1re du plur. | kevitsat | kevitsayat | kevitsatat |
| 2e du plur. | kevitsac | kevitsayac | kevitsatac |
| 3e du plur. | kevitsad | kevitsayad | kevitsatad |
| 4e du plur. | kevitsav | kevitsayav | kevitsatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kevitsá \kɛvitˈsa\ ou \kevitˈsa\ bitransitif
- Contrarier, aller contre.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kevitsá [kɛvitˈsa] »
Références
- « kevitsá », dans Kotapedia