kevdiné
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kevdiné | kevdineyé | kevdineté |
| 2e du sing. | kevdinel | kevdineyel | kevdinetel |
| 3e du sing. | kevdiner | kevdineyer | kevdineter |
| 1re du plur. | kevdinet | kevdineyet | kevdinetet |
| 2e du plur. | kevdinec | kevdineyec | kevdinetec |
| 3e du plur. | kevdined | kevdineyed | kevdineted |
| 4e du plur. | kevdinev | kevdineyev | kevdinetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kevdiné \kɛvdiˈnɛ\ ou \kevdiˈne\ ou \kɛvdiˈne\ ou \kevdiˈnɛ\ bitransitif
- Exiger en contrepartie.
Prononciation
- France : écouter « kevdiné [kɛvdiˈnɛ] »
Références
- « kevdiné », dans Kotapedia