kettukolibri

Étymologie

Composé de kettu renard ») et de kolibri colibri »).

Nom commun

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif kettukolibri kettukolibrit
Génitif kettukolibrin kettukolibrien
Partitif kettukolibria kettukolibreja
Accusatif kettukolibri[1]
kettukolibrin[2]
kettukolibrit
Inessif kettukolibrissa kettukolibreissa
Élatif kettukolibrista kettukolibreista
Illatif kettukolibriin kettukolibreihin
Adessif kettukolibrilla kettukolibreilla
Ablatif kettukolibrilta kettukolibreilta
Allatif kettukolibrille kettukolibreille
Essif kettukolibrina kettukolibreina
Translatif kettukolibriksi kettukolibreiksi
Abessif kettukolibritta kettukolibreitta
Instructif kettukolibrein
Comitatif kettukolibreine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

  • Un suffixe possessif s’ajoute dans le cas des
    noms communs.
Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne kettukolibrini kettukolibrimme
2e personne kettukolibrisi kettukolibrinne
3e personne kettukolibrinsa

kettukolibri \ˈketːuˌkolibri\

  1. (Ornithologie) Colibri roux, oiseau de nom scientifique Selasphorus rufus.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de nom commun

kettukolibri \ˈketːuˌkolibri\

  1. Accusatif II singulier de kettukolibri.