kertandú
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kertandú | kertanduyú | kertandutú |
| 2e du sing. | kertandul | kertanduyul | kertandutul |
| 3e du sing. | kertandur | kertanduyur | kertandutur |
| 1re du plur. | kertandut | kertanduyut | kertandutut |
| 2e du plur. | kertanduc | kertanduyuc | kertandutuc |
| 3e du plur. | kertandud | kertanduyud | kertandutud |
| 4e du plur. | kertanduv | kertanduyuv | kertandutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kertandú \kɛrtanˈdu\ ou \kertanˈdu\ transitif
- Affabuler sur.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kertandú [kɛrtanˈdu] »
Références
- « kertandú », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.