kerta
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | kerta | kerrat |
| Génitif | kerran | kertojen kertain (rare) |
| Partitif | kertaa | kertoja |
| Accusatif | kerta [1] kerran [2] |
kerrat |
| Inessif | kerrassa | kerroissa |
| Élatif | kerrasta | kerroista |
| Illatif | kertaan | kertoihin |
| Adessif | kerralla | kerroilla |
| Ablatif | kerralta | kerroilta |
| Allatif | kerralle | kerroille |
| Essif | kertana | kertoina |
| Translatif | kerraksi | kerroiksi |
| Abessif | kerratta | kerroitta |
| Instructif | — | kerroin |
| Comitatif | — | kertoine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | kertani | kertamme |
| 2e personne | kertasi | kertanne |
| 3e personne | kertansa | |
kerta \ˈker.tɑ\
- (Mathématiques) Fois.
Kolme kertaa seitsemän tekee kaksikymmentä yksi.
- Trois fois sept font vingt-et-un.
- Fois, occasion, répétition, coup.
Olen käynyt siellä kerran.
- J’y suis allé(e) une fois.
Sinä olet käynyt siellä monta kertaa.
- Tu y es allé(e) plusieurs fois.
Olisit kerrankin hiljaa.
- Si tu pouvais te taire pour une fois.
Hän ei ole puhunut kertaakaan.
- Il n’a pas parlé une seule fois.
Hän epäonnistui kerta toisensa jälkeen.
- Il a raté à tous les coups.
Hän teki hommansa kerralla kuntoon.
- Il a bien fait son boulot le premier coup.
Dérivés
Noms :
Verbes :
- kerrata
- kertoa
Adjectif :
- -kertainen
Adverbes :
- kerrankin
- kertaakaan
- kerrassaan
- olipa kerran
Forme de nom commun
kerta \ˈkertɑ\
- Accusatif II singulier de kerta.