kentel
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Non muté | kentel | kentelioù | 
| Adoucissante | gentel | gentelioù | 
| Spirante | cʼhentel | cʼhentelioù | 
kentel \ˈkẽn.tɛl\ féminin
- (Éducation) Leçon.
- Pevare e teuimp-ni da goumpren ha da heulia ar gentel-ma ? — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, page 848)- Quand viendrons-nous à comprendre et à suivre cette leçon ?
 
- Desk da gentel ervad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé - Deuxième partie - Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1ère ed. 1970, p. 97)- Apprend soigneusement (bien) ta leçon.
 
- [...] ; mes ur gentel a zo da dennañ diouzh hoc’h anzav. — (Youenn Drezen, Sizhun ar breur Arturo, Éditions Al Liamm, 1971, page 70)- [...] ; mais il y a un enseignement à tirer de votre aveu.
 
- Kanañ ha kontañ koazioù a rae bemnoz d’ar goañv, goude ar gentel katekiz, ha krennlavarioù a lezas war e lercʼh sof-kont, e brezhoneg evel-just. — (Anjela Duval, Tad-kozh Roperz-Huon, in Oberenn glok, Mignoned Anjela & alii, 2000, page 1087)- Il chantait et racontait des histoires, chaque soir d’hiver, après la leçon de catéchisme, et il a transmis des proverbes à-tire-larigot, en breton bien entendu.
 
- Bep bloaz e rae ur gentel diwar-benn ar fureded. — (Fañch Peru, Kanfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, page 19)- Tous les ans il faisait une leçon sur les furets.
 
 
- Morale (d’une histoire).
- Conseil.
Dérivés
- kentelan
- kenteliañ
- kenteliat
- kentelier
- kentelierez
- kenteliñ
- kenteliour
- kenteliourez
- kentelius
Références
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 385