kenibudé
Étymologie
- Dérivé de kenibé (« dormir »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kenibudé | kenibudeyé | kenibudeté | 
| 2e du sing. | kenibudel | kenibudeyel | kenibudetel | 
| 3e du sing. | kenibuder | kenibudeyer | kenibudeter | 
| 1re du plur. | kenibudet | kenibudeyet | kenibudetet | 
| 2e du plur. | kenibudec | kenibudeyec | kenibudetec | 
| 3e du plur. | kenibuded | kenibudeyed | kenibudeted | 
| 4e du plur. | kenibudev | kenibudeyev | kenibudetev | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
kenibudé \kɛnibuˈdɛ\ ou \kenibuˈde\ ou \kɛnibuˈde\ ou \kenibuˈdɛ\ intransitif
- S’assoupir.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kenibudé [kɛnibuˈdɛ] »
Références
- « kenibudé », dans Kotapedia