kengabé
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kengabé | kengabeyé | kengabeté |
| 2e du sing. | kengabel | kengabeyel | kengabetel |
| 3e du sing. | kengaber | kengabeyer | kengabeter |
| 1re du plur. | kengabet | kengabeyet | kengabetet |
| 2e du plur. | kengabec | kengabeyec | kengabetec |
| 3e du plur. | kengabed | kengabeyed | kengabeted |
| 4e du plur. | kengabev | kengabeyev | kengabetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kengabé \kɛngaˈbɛ\ ou \kengaˈbe\ ou \kɛngaˈbe\ ou \kengaˈbɛ\ transitif
Prononciation
- France : écouter « kengabé [kɛngaˈbɛ] »
Références
- « kengabé », dans Kotapedia