kawarzé
Étymologie
- Dérivé de warzé (« produire »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kawarzé | kawarzeyé | kawarzeté |
| 2e du sing. | kawarzel | kawarzeyel | kawarzetel |
| 3e du sing. | kawarzer | kawarzeyer | kawarzeter |
| 1re du plur. | kawarzet | kawarzeyet | kawarzetet |
| 2e du plur. | kawarzec | kawarzeyec | kawarzetec |
| 3e du plur. | kawarzed | kawarzeyed | kawarzeted |
| 4e du plur. | kawarzev | kawarzeyev | kawarzetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kawarzé \kawarˈzɛ\ ou \kawarˈze\ bitransitif
- Reproduire (quelque chose).
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kawarzé [kawarˈzɛ] »
Références
- « kawarzé », dans Kotapedia