kavá
Étymologie
- Dérivé de kava (« grâces »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kavá | kavayá | kavatá | 
| 2e du sing. | kaval | kavayal | kavatal | 
| 3e du sing. | kavar | kavayar | kavatar | 
| 1re du plur. | kavat | kavayat | kavatat | 
| 2e du plur. | kavac | kavayac | kavatac | 
| 3e du plur. | kavad | kavayad | kavatad | 
| 4e du plur. | kavav | kavayav | kavatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
kavá \kaˈva\ bitransitif
- Rendre grâce à.
Prononciation
- France : écouter « kavá [kaˈva] »
Références
- « kavá », dans Kotapedia