kastá
Étymologie
- Dérivé de stá (« conduire, mener »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kastá | kastayá | kastatá |
| 2e du sing. | kastal | kastayal | kastatal |
| 3e du sing. | kastar | kastayar | kastatar |
| 1re du plur. | kastat | kastayat | kastatat |
| 2e du plur. | kastac | kastayac | kastatac |
| 3e du plur. | kastad | kastayad | kastatad |
| 4e du plur. | kastav | kastayav | kastatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kastá [kasˈta] »
Références
- « kastá », dans Kotapedia